Kodek spółek handlowych (KSH)

Dokument w formie aktu notarialnego, który poświadcza, kto nabył spadek lub zapis windykacyjny po zmarłym, obok Postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku oraz Europejskiego poświadczenia spadkowego jest formalnym tytułem prawnym do spadku, bez uzyskania którego spadkobiercy nie mogą wykazać, że nabyli spadek i przysługuje im własność składników spadku; patrz: art. 95a i nast. PrNot i art. 1027 KC.

Część Ładu rodzinnego obejmująca zasady nabywania i dysponowania własnością poszczególnych składników majątku, w szczególności o charakterze biznesowym, w tym dopuszczalne formy ustroju majątkowego małżeńskiego w małżeństwach należących do dużej rodziny, zasady zaciągania zobowiązać i zarządzania finansami osobistymi członków rodziny biznesowej oraz zasady dziedziczenia z perspektywy planowania spadkowego.

Osoba, na rzecz której spadkodawca (testator) uczynił zapis windykacyjny, inaczej: uprawniony z zapisu windykacyjnego; czyli ten, kto po złożeniu oświadczenia o przyjęciu zapisu zwykłego staje się automatycznie właścicielem przedmiotu tego zapisu, np. mieszkania przekazanego zapisem windykacyjnym.

(1) Partner lub partnerka w nieformalnym związku partnerskim (w Polsce nie ma możliwości zarejestrowania go) albo w formalnym, zarejestrowanym związku partnerskim w innej jurysdykcji. (2) Partner w spółce partnerskiej, patrz: art. 86 i nast. KSH.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych.

Osoba, na rzecz której spadkodawca (testator) uczynił zapis zwykły, inaczej: osoba uprawniona do żądania wykonania zapisu zwykłego, czyli osoba, która może wymagać zapłaty określonej sumy lub przeniesienia własności danej rzeczy, np. samochodu – w przeciwieństwie do zapisobiercy windykacyjnego nie staje się właścicielem automatycznie, lecz zapis zwykły powinien zostać dopiero wykonany.