Kodeks postępowania cywilnego (KPC)

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe.

Zespół reguł przyjętych przez rodzinę biznesową (często rodzinę nuklearną) obejmujący wartości rodziny oraz firmy rodzinnej, zasady zarządzania, rozbudowy i sukcesji biznesu rodzinnego (często holdingu lub grupy spółek) i majątku rodzinnego, w tym finanse rodziny; może być niepisany albo sformalizowany w postaci Deklaracji rodziny, Porozumienia sukcesyjnego lub konstytucji rodzinnej.

Osoba zarządzająca przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy (właściciela IDG lub wspólnika spółki cywilnej), wskazana na podstawie przepisów uZS, której zadaniem jest zarządzane i reprezentacja na zewnątrz przedsiębiorstwem w spadku, do czasu ustania zarządu sukcesyjnego; w praktyce najczęściej jest to sukcesor albo menadżer zastępujący zmarłego przedsiębiorcę, patrz przepisy uZS.

Osoba uprawniona do wypłaty świadczenia, np. ubezpieczeniowego, wskazana w umowie ubezpieczenia na życie (polisie), albo wypłaty jednostek TFI i innych instrumentach finansowych.

Majątek należący do małżonków, na który składają się majątek wspólny małżeński i majątki osobiste każdego z małżonków; może obejmować majątek rozumiany jako masa majątkowa (zbiór składników majątkowych), w tym poszczególne składniki majątku, np. samochód, zobowiązania oraz roszczenia pomiędzy małżonkami, mają do niego zastosowanie przepisy KRO.

Dokument, który poświadcza, kto nabył spadek lub zapis windykacyjny po zmarłym. Obok Postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku oraz Aktu poświadczenia dziedziczenia jest formalnym tytułem prawnym do spadku, bez uzyskania którego spadkobiercy nie mogą wykazać, że nabyli spadek i przysługuje im własność składników spadku. Przydatny szczególnie w sytuacjach, kiedy zmarły pozostawił majątek poza terenem Polski albo zastosowanie ma prawo spadkowe innego państwa.