Europejskie poświadczenie spadkowe (EPS)

Połączone w funkcjonalną całość testamenty, umowy o zrzeczenie się dziedziczenia albo zachowku, produkty finansowe (np. polisy na życie) i inne rozporządzenia na wypadek śmierci, a w biznesie także zarząd sukcesyjny, postanowienia umów spółek oraz inne rozwiązania służące zabezpieczeniu firmy na wypadek śmierci właściciela lub wspólnika; sformułowanie stosowane na potrzeby planowania sukcesji w środowisku firm rodzinnych.

Plan przekazywania majątku i/lub biznesu pomiędzy poszczególnymi członkami rodziny, najczęściej przedstawicielami kolejnych pokoleń, obejmuje sukcesję realizowaną za życia (patrz: sukcesja za życia) oraz sukcesję na wypadek śmierci (patrz: nagła sukcesja i planowanie spadkowe).

Fundacja prywatna, której celem jest zaspokajanie potrzeb członków rodziny fundatora, a nie cel publiczny; najczęściej jest właścicielką biznesu rodzinnego w postaci firmy lub grupy spółek, a także majątku rodzinnego.

Składniki majątku traktowane jako nienaruszalne, dożywotnie zabezpieczenie Seniorów/Nestorów, które przekazywane są następcom dopiero po śmierci jedynego Seniora/Nestora, a jeżeli jest ich dwoje – po śmierci drugiego z nich. Więcej: Ł. Martyniec, Strefa seniora – jak zapewnić sobie spokojne życie po przekazaniu firmy, Magazyn Firm Rodzinnych RELACJE, Stowarzyszenie IFR, nr 5, Warszawa 2015, s. 8-9.

Wspólnik spółki komandytowej, który odpowiada za długi spółki z ograniczeniem do wysokości tzw. sumy komandytowej.

Osoba, na rzecz której spadkodawca (testator) uczynił zapis zwykły, inaczej: osoba uprawniona do żądania wykonania zapisu zwykłego, czyli osoba, która może wymagać zapłaty określonej sumy lub przeniesienia własności danej rzeczy, np. samochodu – w przeciwieństwie do zapisobiercy windykacyjnego nie staje się właścicielem automatycznie, lecz zapis zwykły powinien zostać dopiero wykonany.