Majątek małżeński

(1) Przedsiębiorstwo lub spółka, która należy w całości lub w przeważającej części do przedstawicieli jednej rodziny, a przynajmniej 2 członków zaangażowanych jest w pracę lub zarządzanie firmą; istnieje przeszło 100 definicji firmy rodzinnej, w wielu przyjmuje się, że firmą rodzinną jest wyłącznie firma, która z powodzeniem przeszła proces sukcesji przynajmniej raz, tj. z pierwszego na drugie pokolenie. (2) Z perspektywy rozpatrywania Kierunku (patrz: Kierunek sukcesji) oraz Etapu (patrz: Etap sukcesji) sukcesji, firma, w której sukcesja biznesu rodzinnego jest na ugruntowanym, zaawansowanym etapie i ma potwierdzony kierunek.

Wspólna odpowiedzialność kilku osób za jeden dług, skonstruowana w ten sposób, że wierzyciel może żądać zapłaty całości długu od wybranego przez siebie dłużnika, ten zaś po spłacie długu może wymagać wyrównania od pozostałych współzobowiązanych, zgodnie z proporcją, w jakiej dług zaciągnęli (tzw. roszczenie regresowe); patrz art. 366 KC; w praktyce np. odpowiedzialność wspólna współkredytobiorów, spadkobierców do czasu podziału spadku albo wspólników spółki cywilnej.

Sukcesja, która realizuje się w sytuacji śmierci spadkodawcy albo Nestora, przekazanie majątku albo firmy w spadku, drogą dziedziczenia.

Z perspektywy rozpatrywania Kierunku (patrz: Kierunek sukcesji) oraz Etapu (patrz: Etap sukcesji) sukcesji, firma, w której sukcesja biznesu jest na ugruntowanym, zaawansowanym etapie i ma potwierdzony kierunek polegający na tym, że w spółce należącej do przedstawicieli kilku rodzin w części z nich nastąpi sukcesja, a w pozostałych nie, tj. tylko niektórzy Nestorzy (wspólnicy) posiadają sukcesorów.

Osoba zarządzająca przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy (właściciela IDG lub wspólnika spółki cywilnej), wskazana na podstawie przepisów uZS, której zadaniem jest zarządzane i reprezentacja na zewnątrz przedsiębiorstwem w spadku, do czasu ustania zarządu sukcesyjnego; w praktyce najczęściej jest to sukcesor albo menadżer zastępujący zmarłego przedsiębiorcę, patrz przepisy uZS.

Postanowienie sądu, które poświadcza, kto nabył spadek lub zapis windykacyjny po zmarłym, obok Aktu poświadczenia dziedziczenia oraz Europejskiego poświadczenia spadkowego jest formalnym tytułem prawnym do spadku, bez uzyskania którego spadkobiercy nie mogą wykazać, że nabyli spadek i przysługuje im własność składników spadku; patrz: art. 1027 KC.