Sp. z o.o. sp. k.

Z perspektywy rozpatrywania Kierunku (patrz: Kierunek sukcesji) oraz Etapu (patrz: Etap sukcesji) sukcesji, firma, w której sukcesja biznesu jest na ugruntowanym, zaawansowanym etapie i ma potwierdzony kierunek polegający na tym, że w spółce należącej do przedstawicieli kilku rodzin w części z nich nastąpi sukcesja, a w pozostałych nie, tj. tylko niektórzy Nestorzy (wspólnicy) posiadają sukcesorów.

(1) Firma prywatna, która nie jest uważana za firmę rodzinną. (2) Z perspektywy rozpatrywania Kierunku (patrz: Kierunek sukcesji) oraz Etapu (patrz: Etap sukcesji) sukcesji, firma prywatna, w której wiadomo już, że nie dojdzie do sukcesji biznesu, albo firma rodzinna lub półrodzinna, w której sukcesja jest na wczesnym etapie i z perspektywy planowania spadkowego sukcesja biznesu byłaby zagrożona.

Obejmuje zasady funkcjonowania, podejmowania decyzji właścicielskich, nadzorczych, kontrolnych lub zarządczych (z perspektywy Wielopokoleniowej) w firmach prywatnych, w tym rodzinnych; może stanowić zestaw dobrych praktyk oraz rozwiązań korporacyjnych opartych o umowy i statuty spółek oraz regulaminy wewnętrzne (rad nadzorczych i zarządów), często przyjmuje perspektywę interesu firmy i konkuruje z Ładem rodzinnym, w szczególności z Ładem właścicielskim.

Spółka handlowa posiadająca osobowość prawną, jedna z regulowanych w KSH typów spółek: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.), prosta spółka akcyjna, albo spółka akcyjna (SA).

Sytuacja, w której własność jednej rzeczy przysługuje jednocześnie kilku osobom, rozróżniamy (1) współwłasność w częściach ułamkowych polegającą na tym, że każdemu współwłaścicielowi przysługuje wyrażona w ułamku część praw i obowiązków właściciela, patrz. art. 195 i nast. KC oraz (2) współwłasność łączną, inaczej: do niepodzielnej ręki, regulowana wraz z instytucją prawną, której jest elementem, np. małżeństwo (art. 31 i nast. KRO), albo spółka cywilna (art. 860 i nast. KC).

Osoby, które zmarły na skutek tego samego zdarzenia (np. wypadku samochodowego) i w okolicznościach uniemożliwiających ustalenie kolejności zgonów, co jest kluczowe dla reguł dziedziczenia, patrz: art. 32 KC.