Polecenie testamentowe

Wyrażone w testamencie życzenie spadkodawcy polegające najczęściej na żądaniu jakiegoś zachowania się albo zaniechania czegoś, rzadziej na zobowiązaniu do zapłaty lub przeniesienia własności, które nie może być dochodzone w sądzie, patrz art. 982 i nast. KC.

Następstwo, przekazywanie majątku albo biznesu z pokolenia na pokolenie; inne znaczenia: prawnicy mówią o sukcesji generalnej, kiedy następca, np. spadkobierca, wstępuje w ogół praw i obowiązków poprzednika (spadkodawcy), lub o sukcesji singularnej, obejmującej przekazanie pojedynczych prawa i obowiązków (np. cesja umowy).

Osoba, która wykonuje postanowienia testamentu i zarządza spadkiem w trakcie trwania postępowania spadkowego, patrz: art. 986 i nast. KC.

Osoba uprawniona do wypłaty świadczenia, np. ubezpieczeniowego, wskazana w umowie ubezpieczenia na życie (polisie), albo wypłaty jednostek TFI i innych instrumentach finansowych.

Następca, osoba przejmująca firmę (dziecko, wnuk, czasem zięć lub synowa, rzadziej: małżonek albo partner) lub majątek prywatny (rodzinny).

Powstające na skutek postanowienia testamentowego zobowiązanie do określonego świadczenia; testator może zobowiązać spadkobiercę ustawowego, testamentowego albo zapisobiercę windykacyjnego do spełnienia określonego świadczenia na rzecz wskazanej osoby, np. przekazania określonej kwoty, lub przeniesienia własności rzeczy; zapis zwykły musi zostać wykonany na podstawie umowy, czego można dochodzić przed sądem; patrz: art. 968 i nast. KC.